Dagmar
Ik ben Dagmar Voss, 47 jaar, wonend en werkend in Haarlem. Ik heb tijdens mijn carrière op verschillende terreinen binnen in de gezondheidszorg gewerkt en merkte dat ik mij bijzonder aangetrokken voelde tot maatschappelijk werk – ik wilde mensen helpen die op de een of andere manier moeite hebben om in de maatschappij mee te draaien. In 2010 ben ik afgestudeerd als maatschappelijk werker, waarna ik aan de slag ben gegaan als hulpverlener bij de GGZ.
Als studente kwam ik er tijdens een college achter dat ik een KOPP vrouw ben. Er werd uitgelegd wat de gevolgen op latere leeftijd zijn wanneer je bent opgevoed door een ouder die emotioneel erg instabiel, depressief en/of angstig is. Waarom had ik hier niet eerder over gehoord? Zo herkenbaar allemaal, dit moest ik natuurlijk verder onderzoeken. Er kwamen herinneringen uit een ver verleden, niet altijd even prettig, maar met de inzichten die ik tijdens de studie kreeg, kwam ook begrip – voor mijn ouders, maar met name voor mijzelf. Stap voor stap kreeg ik grip op mijn hevige emoties, op worstelingen in de omgang met mijn ouders, collega’s, vrienden en partner. Door zelfreflectie en de toepassing van een aantal vaardigheden ben ik veel sterker en evenwichtiger in het leven komen te staan.
Bij de GGZ had ik altijd speciale aandacht voor de volwassen dochter met die specifieke bagage uit haar jeugd. Ik ben nog steeds verbonden aan de GGZ, maar ben ook als zelfstandige aan de slag gegaan omdat er naar mijn mening binnen de GGZ te weinig aandacht is voor KOPP problematiek. Met mijn vakvrouwpet op, maar niet in de laatste plaats als ervaringsdeskundige, geef ik lezingen over KOPP aan zorgprofessionals en begeleid ik KOPP vrouwen naar een prettiger, stabieler en zelfverzekerder bestaan.