De valkuil van de verlatingsangst.

Na onderzoek heb ik ontdekt dat ik zeer waarschijnlijk een instabiele hechting heb ontwikkeld. Dat is niet vreemd als je een dochter bent van een ouder met psychische problemen. Mijn moeder was nou eenmaal niet in staat om adequaat te reageren op mijn behoeften. Ik kreeg van haar wel de juiste voeding en er werd in de meeste perioden wel gekookt door haar. In andere perioden kon ze dat door omstandigheden niet. In die betreffende periode was ik gelukkig al groot genoeg om voor eten te zorgen.

Aan materiële voorzieningen geen gebrek.
Aan materiële zaken, ontbrak het niet in mijn jeugd. Ik werd in alles voorzien; van TV tot videospeler (wie herinnert zich nog het merk betamax?) en een stereo. Nee, in dat opzicht ben ik prima verzorgd.

Mijn moeder kon mij geen gevoel van goedkeuring geven.
Net zoals bij ieder kind, had ik behoefte aan bevestiging. Zo leert een kind of het iets goed of niet goed doet. Ik herinner mij dat we op de kleuterschool een handafdruk van ons handje in gips maakten. Hier kwam ik trots mee thuis. Mijn moeder, met al haar goede bedoelingen, kleurde de afdruk vervolgens zelf in. Ik kreeg ongewild de indruk dat mijn werkje dus niet helemaal goed was. Andere dingen door mij gemaakt, gaf ze weg. Ze had door haar psychische ziekte niet het empathische vermogen om iets dat door mij gemaakt was, te waarderen en koesteren.

Valkuilen.
Dit zijn maar kleine voorbeelden, waarmee ik wil aangeven dat ik als kind niet vaak bevestiging kreeg van mijn liefde en loyaliteit naar mijn ouders. Nu weet ik dat dit enorme valkuilen met zich meebrengt in mijn volwassen leven. Een paar voorbeelden om wellicht herkenning op te roepen:

• Een vriend reageert naar mijn idee vrij laat op een bericht van me; ik denk dat hij me eerder lastig vindt op dit moment en niet wil ingaan op mijn verzoek.
• Ik heb een leuke man ontmoet (ik ben single en waag me wel eens op het pad van een date). Tijdens onze eerste ontmoeting, ga ik ervan uit dat ik hem leuk móet vinden. We hadden namelijk heel leuk emailcontact en hij zou wel eens de ware kunnen zijn. En tsja, de ware mag je niet laten lopen. Vanuit mijn instabiele hechting, waarin verlatingsangst een grote rol kan spelen, heb ik geleerd dat ik niet kan afwachten op de verdere ontwikkeling. In mijn beleving moet ik vrij snel een keuze maken; een go or no go.
• Een goede vriend waar ik al jaren lief en leed mee deel, krijgt een relatie. Alle alarmbellen gaan bij me af; nu zal hij er niet meer voor mij zijn en word ik verlaten.
• Een andere goede vriendin van me laat vallen dat ze een woning zoekt in een andere stad. Weer krijg ik een kramp in mijn maag, raak ik haar nou kwijt als vriendin?

Je verlaten voelen, gevoelens van afwijzing, menen niet leuk gevonden te worden; het zijn de valkuilen van de verlatingsangst. Verlatingsangst is het gevoel dat de mensen van wie je houdt je zullen verlaten en het gevoel dat je alleen achter zal blijven. Als iemand zich “niet op tijd” bij mij meldt, flitst er een gedachte door mijn hoofd dat diegene een ongeluk heeft gehad, mij in de steek laat voor een ander iemand of zelfs dood is.

De ironie van herhaling
Door ervaringen uit het verleden kan deze angst heel reëel lijken. Maar ik weet inmiddels, dat dit niet waar is. Als mensen uit mijn omgeving een relatie krijgen, houden ze niet minder van mij. Als mensen later reageren op mijn email of sms, heeft dat niets te maken met mij, maar met hen. Ze wilden nadenken over een passend antwoord, hadden de tijd nog niet gevonden of wat dan ook.

Herken je bovenstaande?
Als je deze gevoelens herkent, is het belangrijk om je te realiseren dat het je valkuil is. Die valkuil is van jou, niet van de anderen waar je de angst mee in verband brengt. Als je de valkuil niet tijdig herkent, loert er een andere valkuil; claimen. Daarmee jaag je de ander net weg en word je angst waarheid; je wordt verlaten. Doe dit niet!

Worstel je ook met gevoelens van angst voor verlating? Ik hoor heel graag je ervaring en mening. Voel je vrij om een bericht te posten. Wil je op de hoogte blijven van meer inspiratie omtrent vrouwen die zijn opgegroeid bij ’n ouder met psychische problemen? Schrijf je dan hier in voor mijn Inspiratie.
Wil je meer weten over hoe je van Kopp naar Kracht kunt komen? Download dan hier mijn persoonlijke samenvatting over langdurige en vroegkinderlijke traumatisering en krijg meer kennis over en begrip voor jezelf. Gewoon doen, het is gratis!

Een warme groet van Dagmar.